تیم فوتبال رئال مادرید

     

نام کامل باشگاه :باشگاه فوتبال رئال مادرید (Real Madrid Club de Fútbol)
تاریخ تأسیس: ۶ مارس ۱۹۰۲
نام ورزشگاه سانتیاگو برنابئو

لقب ها :کهکشانی ها
(گنجایش: ۸۰٫۳۵۴)
مدیرعامل :فلورنتینو پرز 
سرمربی: ژوزه مورینیو 
لیگ :لالیگا

افتخارات لالیگا: ۳۱ بار، اولین بار در سال (۳۲-۱۹۳۱) و آخرین بار در فصل (۲۰۰۷-۲۰۰۸)
جام حذفی: ۱۷ بار، اولین بار (۵-۱۹۰۴) آخرین بار در فصل (۹۳-۱۹۹۲)
اروپایی: قهرمان جام قهرمانی اروپا: (لیگ قهرمانان ۹ بار)، اولین بار در فصل (۵۶-۱۹۵۵)، آخرین بار در فصل (۲۰۰۲-۲۰۰۱) قهرمان جام یوفا: ۲ بار در سال‌های (۸۶-۱۹۸۵) و (۸۵-۱۹۸۴)
بین قاره‌ای: ۳ بار در سال‌های (۲۰۰۰-۱۹۶۰)

با ۹ قهرمانی اروپا و ۳۱ قهرمانی که در کلکسیون افتخارات خود می‌بیند با بیشترین رای از نظر فیفا بهترین تیم در قرن ۲۰ شد. تشکیلات این باشگاه خیلی پیچیده‌است.

فوتبال در پایتخت اسپانیا توسط استادان و دانشجویان و جمعی از افراد دانشگاه Oxbridge معرفی و موسسه‌ای برای فوتبال شبیه فدراسیون‌های امروزی در سال ۱۸۹۵ شکل گرفت.

در سال ۱۹۰۰ باشگاه جدید فوتبالی در مادرید و اسپانیول شکل گرفت. بعد از جدا شدن اسپانیول بار دیگر نتیجه شکل گرفتن تیم Sociedad Madrid FC شد. این باشگاه پس از سه بار تغییر و تحول و پیشرفت بالاخره با نام باشگاه فوتبال رئال مادرید (Real Madrid Club) ثبت شد. انتخاب رنگ پیراهن برای آنها مشکل نبود و به دلیل نفوذ انگلیسی‌هایی که در آن جا نقش داشتند رنگ سفید را برای تیم خود انتخاب کردند. بعد از گذشت سال‌ها در لیگ بین المللی، وقتی که رئال ۴ قهرمانی (جام حذفی اسپانیا)del Rey's را، داشت مادرید صاحب دو قهرمانی در دهه ۱۹۳۰ شد. اما بعد از آن دو جام مادرید دو دهه صبر کرد تا دوباره برای قهرمانی راهی پیدا کند.

در پایان آنها تصمیم گرفتند که در تیمشان تحول ایجاد کنند و چهره تیم را عوض کردند و به تیمی مدرن برای همیشه تبدیل کردند. با بازیکن‌هایی مانند Alfredo Di Stéfano, Ferenc Puskás, Francisco Gento, Hector Rial, Raymond Kopa, José Santamaria در دهه ۱۹۵۰ موفقیت‌های این تیم دوباره آغاز شد.

آنها با اوردن جام به خانه در سال‌های ۱۹۵۷/۵۸ ,۱۹۵۶/۵۷ ,۱۹۵۴/۵۵ ,۱۹۵۳/۵۴ شاهد موفقیت خود در تغییر چهره تیمشان بودند.

در اولین بازی فینال در اروپا رئال به پیروزی ۴ بر ۳ دست یافت.

۴ قهرمانی رئال و برگزاری جشن‌های قهرمانی این تیم را به اوج رساند. از جمله این موفقیت‌های می‌توان به برد ۷ بر ۳ رئال مقابل اینتراخت فرانکفورت در ورزشگاه Hampden Park در کشور استکاتلند در سال ۱۹۶۰ اشاره کرد.

در دهه ۱۹۶۰ سرنوشت رئال عوض شد. رئال رتبه‌ای بهتر از ۸ در باشگاه‌های اسپانیا پیدا نکرد. تا زمانی که دوباره به لیگ اروپا رفت و در مقابل FK Partizan در سال ۱۹۶۶ به پیروزی دست یافت.

دهه بعد یعنی دهه ۱۹۷۰ برای رئال با موفقیت در سال‌های ۱۹۷۲, '۷۵, '۷۶, ۷۸, ۷۹ , ۸۰ همراه بود.

رئال ۵ قهرمانی پیاپی خود از سال ۱۹۸۶ تا سال ۱۹۹۰ را مدیون ۵ ستاره مشهور خود به نام‌های Emilio Butragueño (el Buitre), Manolo Sanchís, Martín Vazquéz, Míchel Pardeza , Miguel Pardeza است.

نیمه اول دهه ۱۹۹۰ رئال صاحب ۲ قهرمانی لیگ و یک قهرمانی جام حذفی شد. قهرمانی‌های رئال در این قرن با پیروزی بر یوونتوس در سال ۱۹۹۸ که باعث قهرمانی رئال در اروپا شد به پایان رسید.

این پیروزی‌ها باعث نشد که مدیر باشگاه Lorenzo Sanz بتواند جای خود را حفظ کند.

وقتی وی از کار برکنار شد یک نجیب زاده به رای هیئت مدیره به نام Florentino Pérez سر کار امد. Florentino Pérez با پشت گرمی‌هایی که از نظر سیاسی داشت دست به تقویت تیم زد و باعث بازگشت دوباره موفقیت به رئال شد. اولین خرید Pérez که یکی از شارژ‌های وی به تیم به شمار می‌رفت Luis Figo از تیم رقیب یعنی بارسلونا بود. این تقویت‌ها از سوی مدیر باشگاه باعث دومین قهرمانی اروپا در سه سال شد. که دومین قهرمانی با پیروزی بر والنسیا در پاریس حاصل شد. با اضافه شدن زیدان Zinedine Zidane تیم قوی تر شد تا سیاسیت مدیر باشگاه یعنی گرفتن ستاره‌ها و همزمان بازی دادن به جوانان که به نام زیدان‌ها و پاون‌ها ('los Zidanes y los Pavónes') با گرفتن هافبک خوش تیپ فرانسوی و دفاع جوانی به نام پاون معروف شده بود، به انجام برسد.

این اقدامات باعث شد که رئال به عنوان بهترین تیم سده ۲۰ انتخاب شود.

نهمین قهرمانی رئال در باشگاه‌های اروپا که با گل دیدنی زیدان با تیم بایرلورکزن در ورزشگاه Hampden Park همراه بود باعث سر بلندی این تیم اسپانیایی شد.

سال بعد رئال فقط قهرمان اسپانیا شد که این موضوع باعث اخزاج مربی این تیم یعنی Vicente del Bosque شد و در همان سال بیش از ۱۶ بازیکنان رئال مجوز ترک ایم تیم را گرفتند.

در این هنگام درها برای امدن بکهام (David Beckham) باز شد که این بازیکن با سر و صدای زیاد تبلیغاتی وارد مادرید شد. با امدن بکهام موج جدیدی از بر رئال حاکم شد و در زمینه تبلیغات فوتبالی نبظ بازار را در دست گرفت. به دلایل فراوان تیم رنج‌های زیادی را تحمل کرد و ۳ سال را بدون قهرمانی پشت سر گذاشت. مربیان زیادی آمدن و رفتن، بازیکنان زیادی هم جذب تیم شدند اما هیچ یک نتوانست تیم را از بحران خارج سازد.

بالاخره در اوایل سال ۲۰۰۶ پرز (Pérez) از سمت خود کناره گیری کرد تا راه را برای آمدن مدیر جدید در تابستان را هموار کند. سرانجام در ژوئیه Ramón Calderón که عضو هیئت مدیریتی Florentino Pérez نیز بود با قول‌های فراوانی که داده بود با رای اکثریت به عنوان مدیر جدید انتخاب شد. با آمدن Fabio Capello به عنوان مربی مشغول به کار شد سرانجام باعث قهرمانی رئال در لیگ اسپانیا پس از ۵ سال بدون قهرمانی همراه شد اما باز مدیران رئال نامهربانی کردند و Fabio Capello را کنار گذاشتند و برن شوستر آلمانی را جایگزین وی کردند. در آن فصل رئال خالی از بازیکنان ستاره مانند زیدان، بکهام، کارلوس و رنالدو بود.[